Ηταν 5 Φεβρουαρίου 1966, όταν ένας σεισμός 6,2 Ρίχτερ έπληξε την Ευρυτανία, προκαλώντας μεγάλες ζημιές στην περιοχή της τεχνητής λίμνης Κρεμαστών και βόρεια αυτής (Φουρνά, Βράχα, Καρροπλέσι, Νεράιδα, Μολόχα, Αγία Τριάδα, Αγιος Χαράλαμπος, Μαραθιά, Στένωμα, Χόχλια, Παπαρούσι, Πετράλωνα).
Ενας άνθρωπος σκοτώθηκε και 60 τραυματίστηκαν. 731 κτίρια καταστράφηκαν και 6.358 υπέστησαν βλάβες που προκλήθηκαν κυρίως από κατολισθήσεις.
Προηγήθηκε ένας δυνατός προσεισμός στις 04.12΄, ακολούθησε ο κύριος στις 04.57΄ και ένας μετασεισμός στις 04.58΄.
Όπως διαβάζουμε στην ειδησεογραφία της εποχής, αυθημερόν «την 4ην μ.μ. οι Βασιλείς [Κωνσταντίνος και Αννα – Μαρία] ανεχώρησαν εκτάκτως διά Καρπενήσι».
Τώρα, θα αναρωτηθείτε τι ήταν αυτό που με ώθησε να τα θυμηθώ όλα τούτα.
Από την προηγούμενη εβδομάδα, κυκλοφορεί από «Το Βήμα» η αυτοβιογραφία του τέως Βασιλιά Κωνσταντίνου σε τρεις τόμους. Όχι τίποτε σπουδαίο, αν και ο εν λόγω για μερικά χρόνια ήταν ο πρώτος πολιτειακός παράγων της χώρας, επομένως η μαρτυρία του για γεγονότα που συντάραξαν τότε την Ελλάδα θα είχε μια κάποια ιστορική σημασία.
Ωστόσο, περισσότερο με Αρλεκιν προσομοιάζει η αφήγησή του, παρά σε ιστορική μαρτυρία με την έννοια της εγκυρότητας με πηγές και αποδεικτικά στοιχεία. Απλοϊκή γραφή, απαξιωτικές αναφορές σε πολιτικά πρόσωπα , (όπως για τον Καραμανλή, τον Παπανδρέου, τον Μαρκεζίνη), ισχυρισμοί που δεν αποδεικνύονται, καθώς όλοι οι πρωταγωνιστές δεν βρίσκονται εν ζωή και οι ιστορικοί αλλιώς τα έχουν περιγράψει.
Διαβάστε περισσότερα »
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου