Ας πούμε δυο λόγια για τον Δεκέμβρη αλλά και τις καθιερωμένες πλέον παροιμίες του.
Από την ζωή των αγροτών, όπως αυτή εξελίσσεται μέσα στον Δεκέμβρη, τρεις είναι οι εμπειρίες του χρόνου που «πρωταγωνιστούν». Το κρύο, το τέλος της σποράς, και η μικρή μέρα. Ο Δεκέμβρης είναι ο μήνας με τις μικρότερες μέρες.
Από τα Χριστούγεννα όμως και μετά, αρχίζουν και μεγαλώνουν.Το κρύο συνδέεται με τρεις κυρίως γιορτές στην αρχή του Δεκέμβρη.
Της Αγίας Βαρβάρας, του Αγίου Σάββα, και του Αη Νικόλα. Λέγανε παλιά: «Βαρβάρα βαρβαρωνει, και Σάββας σαβανώνει, αι Νικόλας παραχώνει»! Στις ορεινές περιοχές της Ευρυτανίας αλλά και της Ηπείρου το κρύο συνδέεται και με την γιορτή του Αγίου Αντρέα. «Ο Αγι Αντρέας έφτασε, το κρύο αντρειεύει».
Το κρύο σφίγγει και στα Άγραφα οι καπνοί των τζακιών των σπιτιών δυναμώνουν
Ο μήνας αυτός έχει διάφορες ονομασίες:
Δεκέμβρης ή Δεκέμηρης, Γιορτινός (λόγω των πολλών εορτών), Αϊ-Νικολιάτης, Χριστουγεννιάτης, Χριστουγεννάς, Χιονιάς, Ασπρομηνάς.
Διαβάστε περισσότερα »
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου