Παλιά στα χωριά τα Χριστούγεννα για τα γουρούνια ήταν Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου και για τους ανθρώπους Γουρουνοχαρά. “Η χαρά του ενού χάρος τ΄ αλλουνού” που λέει κι ο ποιητής. Το χριστουγεννιάτικο γουρούνι ήταν το κέρας της Αμαλθείας. Δεν υπάρχει άλλο ζώο, που να μεταποιείται σε τόσα πολλά διατροφικά προϊόντα. Μόνο τα νύχια του πετούσαν. Ακολουθώντας τη “φυσική” μεταποιητική σειρά έχουμε:
1. ΣΟΥΦΛΙΜΑΣ το γνωστό κοντοσούβλι. Γινόταν από το ψαρονέφι και άλλο ψαχνό κρέας. Ήταν το πρώτο και καλύτερο έδεσμα.
2. ΚΡΕΑΣ φρέσκο μαγειρευτό.
3. ΜΠΟΥΜΠΑΡΙΑ ή αλλού ματιές. Ήταν τα χοντρά έντερα γεμισμένα με εντόσθια. Βράζονταν στο καζάνι και μετά ψήνονταν στο ταψί.
3. ΛΟΥΚΑΝΙΚΑ. Πασίγνωστα και μη εξαιρετέα. Ήταν τα λεπτά έντερα γεμισμένα με βακισμένο κρέας και άλλα συμπαρομαρτούντα.
4. ΠΑΤΣΙΑΣ. Φτιάχνονταν από τα κεφαλόποδα και τ΄ αυτιά και τρωγόταν ως πηχτή.
5. ΠΑΣΠΑΛΑΣ. Κρέας βρασμένο, που συντηρούταν μέσα στο λίπος του. Είναι ο καβουρμάς των βουνίσιων.
6. ΤΣΙΓΑΡΗΘΡΕΣ. Ήταν κράμα λίπους και κρέατος, που έμενε μετά το λιώσιμο του λίπους.
7. ΜΟΥΚΛΑ. Βρασμένα λίπη και κρέας περί την τομή της σφαγής.
8. ΠΡΟΚΟΙΛΙ. Το σπλαχνικό λίπος βρασμένο. Θα μπορούσαν να το κάνουν και λαρδί.
Εκτός από αυτά τα άμεσα φαγώσιμα προϊόντα παράγονταν και άλλα.
Διαβάστε περισσότερα »
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου