Δημοσιογράφου
Πριν από πολλά πολλά χρόνια στο καινούργιο, τότε δημοτικό «καφέ» της κεντρικής πλατείας του Καρπενησιού έγινε ένα πρωτότυπο εμπορικό event. H βιομηχανία Ιζόλα παρουσίασε μια σειρά από οικιακές ηλεκτρικές συσκευές και συσκευές υγραερίου, στις οποίες προεξάρχουσα θέση είχαν οι κουζίνες.
Υπάλληλοι της βιομηχανίας έδειχναν στις Καρπενησιώτισες νοικοκυρές το πόσο εύκολα θα μαγείρευαν και θα έψηναν στις λαμπερές εκείνες οικοσκευές. Εκθαμβες παρακολουθούσαν τον τρόπο με τον οποίο θα απαλλάσσονταν μια και καλή από τις γάστρες και τις γκαζιέρες.
Ακόμη θυμάμαι τη μακαρίτισσα τη μάνα μου να παιδεύεται ανάβοντας φωτιά στην αυλή για να βάλει στη γάστρα το ψωμί και την πίτα και να παλεύει με μια γκαζιέρα που κάθε τόσο ήθελε «τρομπάρισμα» και η οποία κάπνιζε μαυρίζοντας κατσαρόλες, τηγάνια, χέρια και πρόσωπο.
Αυτή η γκαζιέρα λειτουργούσε με καθαρό πετρέλαιο. Πολλάκις, κατηφόριζα από το σπίτι έως το δεύτερο Δημοτικό Σχολείο, όπου το «Μονοπώλιο» να αγοράσω πετρέλαιο, σπίρτα και αλάτι. Το «Μονοπώλιο» πουλούσε ακόμη τσιγαρόχαρτα και τραπουλόχαρτα. Λειτουργούσε, αν θυμάμαι καλά, έως τα τέλη της δεκαετίας του 1970.
Τι ήταν αυτό το «Μονοπώλιο» και γιατί μας απασχολεί σε τούτο το σημείωμα; Σας προτρέπω μαζί να κάνουμε μια βουτιά στην Ιστορία, απ΄ όπου πολλά διδάγματα βγάζουμε και επανειλημμένα δικαιώνεται το υπό των σοφών λεχθέν ότι «πάντα η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα.
Διαβάστε περισσότερα »
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου